Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
“Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
[The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
