Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»
