Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.
