Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
A tale spettacolo il cuor mi trema e balza fuor del suo luogo.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Udite, udite il fragore della sua voce, il rombo che esce dalla sua bocca!
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
Egli lo lancia sotto tutti i cieli e il suo lampo guizza fino ai lembi della terra.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
Dopo il lampo, una voce rugge; egli tuona con la sua voce maestosa; e quando s’ode la voce, il fulmine non e già più nella sua mano.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
Iddio tuona con la sua voce maravigliosamente; grandi cose egli fa che noi non intendiamo.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
Dice alla neve: “Cadi sulla terra!” lo dice al nembo della pioggia, al nembo delle piogge torrenziali.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
Rende inerte ogni mano d’uomo, onde tutti i mortali, che son opera sua, imparino a conoscerlo.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Le bestie selvagge vanno nel covo, e stan ritirate entro le tane.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Dai recessi del sud viene l’uragano, dagli aquiloni il freddo.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
Al soffio di Dio si forma il ghiaccio e si contrae la distesa dell’acque.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Egli carica pure le nubi d’umidità, disperde lontano le nuvole che portano i suoi lampi
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
ed esse, da lui guidate, vanno vagando nei lor giri per eseguir quanto ei loro comanda sopra la faccia di tutta la terra;
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
e le manda o come flagello, o come beneficio alla sua terra, o come prova della sua bontà.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Porgi l’orecchio a questo, o Giobbe; fermati, e considera le maraviglie di Dio!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Sai tu come Iddio le diriga e faccia guizzare il lampo dalle sue nubi?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Conosci tu l’equilibrio delle nuvole, le maraviglie di colui la cui scienza è perfetta?
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
Sai tu come mai gli abiti tuoi sono caldi quando la terra s’assopisce sotto il soffio dello scirocco?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Puoi tu, come lui, distendere i cieli e farli solidi come uno specchio di metallo?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Insegnaci tu che dirgli!… Nelle tenebre nostre, noi non abbiam parole.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Gli si annunzierà forse ch’io voglio parlare? Ma chi mai può bramare d’essere inghiottito?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
Nessuno può fissare il sole che sfolgora ne’ cieli quando v’è passato il vento a renderli tersi.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Dal settentrione viene l’oro; ma Dio è circondato da una maestà terribile;
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
l’Onnipotente noi non lo possiam scoprire. Egli è grande in forza, in equità, in perfetta giustizia; egli non opprime alcuno.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Perciò gli uomini lo temono; ei non degna d’uno sguardo chi si presume savio”.
