< Əyyub 37 >
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
"Darob erzittert mir das Herz und hebt sich weg von seiner Stelle.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Auf seine Stimme hört voll Furcht, das Wort, das seinen Mund verläßt!
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
Er sendet's unterm ganzen Himmel hin, dazu sein Licht bis zu der Erde Säumen.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
Und hintendrein brüllt eine Stimme; mit einer Stimme, allgewaltig, donnert es, und nichts hält sie zurück, wenn sein Befehl sich hören läßt.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
Gott donnert wunderbar mit seiner Stimme, er, der so Großes tut, so Unbegreifliches.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
Dem Schnee gebietet er: 'Fall auf die Erde!', so zu dem Regenguß, so zu gewaltigen Wolkenbrüchen.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
Dann mahnt er allgemein, es solle jeder Mensch sein Werk beachten.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Da geht das Wild selbst ins Versteck und ruht auf seiner Lagerstatt.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Dann kommt der Sturm aus seiner Kammer, und von den rauhen Winden kommt die Kälte.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
Vor Gottes Odem aber schmilzt das Eis; die Wassermasse kommt in Fluß.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Der Nordwind scheucht alsdann die Wolken, und das Gewölk zerstreut sein Sausen.
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
Er dreht sich um sich selbst, von ihm geführt, er tut, was immer er ihn heißt auf dieser ird'schen Welt.
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
Er sendet ihn zur Strafe und zum Fluch, doch auch zum Segen.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Vernimm dies, Job! Merk auf, beachte Gottes Wunder!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Begreifst denn du, wie Gott bei alldem waltet und seinen Strahl in seiner Wolke zucken läßt?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Begreifst du, wenn die Wolken alles überziehen, du Wunder der Allwissenheit,
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
wie dir die Kleider durch die Hitze lästig werden, wenn durch den Süd die Erde stille liegt? -
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Kannst du, gleich ihm, die lichten Höhen wölben, die also fest wie ein gegossener Spiegel sind? -
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Zeig mir doch an, was wir da sagen wollten! Wir finden uns gar nicht zurecht vor Düsterkeit.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Wird sie verscheucht auf mein Geheiß? Kann jemand ihr befehlen, zu verschwinden?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
Nichts Lichtes sieht man mehr, ist's doch so dunkel durch die Wolken. Da streicht ein Wind daher und reinigt sie.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Von Norden her erscheint es golden, und Gott, dem Furchtbaren, gebührt der Ruhm davon.
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
Nie werden wir begreifen den Allmächtigen. Er ist so groß an Macht und Rechtlichkeit, und nicht verschleppt er die gerechte Sache.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Drum fürchten ihn die schlichten Leute. Doch die sich weise dünken, die begreifen all das nicht."