Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
He directeth it under the whole heaven, and his lightning to the ends of the earth.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not restrain them when his voice is heard.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
God thundereth marvellously with his voice; great things he doeth, which we cannot comprehend.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Then the beasts go into dens, and remain in their places.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
From the south cometh the whirlwind: and cold from the north.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is narrowed.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
And it is turned around by his counsels: that they may do whatever he commandeth them upon the face of the world on the earth.
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Hearken to this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Teach us what we shall say to him; for we cannot order our speech by reason of darkness.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Shall it be told him that I speak? if a man shall speak, surely he shall be swallowed up.
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Fair weather cometh from the north: with God is terrible majesty.
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
As for the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in abundance of justice: he will not afflict.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Men therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.
