Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
At this my heart trembleth, And leapeth out of its place.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Hear, O hear, the thunder of his voice, And the noise which goeth forth from his mouth!
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
He directeth it under the whole heaven, And his lightning to the ends of the earth.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
After it the thunder roareth; He thundereth with his voice of majesty, And restraineth it not, when his voice is heard.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
God thundereth with his voice marvellously; Great things doeth he, which we cannot comprehend.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
For he saith to the snow, “Be thou on the earth!” To the shower also, even the showers of his might.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
He sealeth up the hand of every man, That all men whom he hath made may acknowledge him.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Then the beasts go into dens, And abide in their caverns.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Out of the south cometh the whirlwind, And cold out of the north.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
By the breath of God ice is formed, And the broad waters become narrow,
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Yea, with moisture he burdeneth the clouds; He spreadeth abroad his lightning-clouds.
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
They move about by his direction, To execute all his commands throughout the world;
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
Whether he cause them to come for punishment, Or for the land, or for mercy.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Give ear to this, O Job! Stand still, and consider the wondrous works of God!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Dost thou know when God gave commandment to them, And caused the lightning of his cloud to flash?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Dost thou understand the balancing of the clouds, The wondrous works of Him that is perfect in knowledge?
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
How thy garments become warm, When he maketh the earth still by the south wind?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Canst thou like him spread out the sky, Which is firm like a molten mirror?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Teach us what we shall say to him! For we cannot set in order our words by reason of darkness.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Shall it be told him that I would speak? Shall a man speak, that he may be consumed?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
For now men do not look upon the light, When it is bright in the skies, When the wind hath passed over them, and made them clear.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
From the north cometh gold; But with God is terrible majesty!
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
The Almighty, we cannot find him out; Great is he in power and justice, Abundant in righteousness; he doth not oppress.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Therefore let men fear him! Upon none of the wise in heart will he look.
