Əyyub 37
1 Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
Ta, over dette forfærdes mit Hjerte og farer op fra sit Sted.
2 Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
Hører, ja hører hans Røsts Drøn og Bulderet, der udgaar af hans Mund.
3 Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
Han lader det fare ud under al Himmelen og sit Lys over Jordens Flige.
4 Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
Efter ham brøler Røsten, han tordner med sin Højheds Røst; og han holder dem ikke tilbage, naar hans Røst høres.
5 Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
Gud tordner vidunderligt med sin Røst; han gør store Ting, og vi kunne ikke kende dem.
6 Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
Thi han siger til Sneen: Fald til Jorden! og ligesaa til Regnskyllene, ja til hans Vældes Regnskyl.
7 Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
Han forsegler hver Mands Haand, at alle Folk, som ere hans Skabning, skulle kende det.
8 Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
Da gaa de vilde Dyr i Hule og blive i deres Boliger.
9 Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
Fra Syden kommer Stormen, og med Nordenvindene kommer Kulden.
10 Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
Ved Guds Aande kommer Is, og det brede Vand snævres ind.
11 Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
Ja, med Fugtighed fylder han Skyen; han udbreder sin lysopfyldte Sky.
12 Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
Og den vender sig i Kredse, alt som han styrer den til dens Gerning, til alt, hvad han byder den, hen over Jordens Kreds:
13 Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
Enten til Revselse eller til hans Lands Bedste eller til Velgerning lader han den ramme.
14 Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
Job, vend dine Øren til dette; staa stille og agt paa Guds underfulde Ting!
15 Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
Ved du, naar Gud tænker derpaa, og naar han lader sin Skys Lys skinne?
16 Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
Ved du hvorledes Skyerne svæve? de underfulde Ting af ham, som er fuldkommen i al Kundskab?
17 Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
du, hvis Klæder blive varme, naar han gør Landet lummert fra Sønden?
18 Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
Udspænder du med ham de øverste Skyer, der ere faste som et støbt Spejl?
19 Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
Lad os vide, hvad vi skulle sige til ham! vi kunne ikke fremføre noget ud fra Mørket.
20 Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
Skal det fortælles ham, at jeg taler? eller mon nogen har ønsket, at han maatte blive opslugt?
21 Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
Og nu, ser man ikke Lyset, som straaler i de øverste Skyer: Saa farer et Vejr frem og renser dem.
22 Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
Af Norden kommer Guld; over Gud er der forfærdelig Majestæt.
23 Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
Den Almægtige, ham kunne vi ikke naa til, ham, som er stor i Kraft; Ret og Retfærdigheds Fylde undertrykker han ikke.
24 Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
Derfor frygte Folkene ham; han ser ikke til nogen, som er viis i Hjertet.
