Əyyub 33
1 Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.
Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.
2 Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.
Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.
3 Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.
Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.
4 Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.
Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.
5 Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.
Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.
6 Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.
Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.
7 Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.
Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.
8 Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:
Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:
9 “Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.
Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.
10 Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.
Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.
11 Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.
Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.
12 Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.
Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.
13 İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?
Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?
14 Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.
Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.
15 Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda
U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,
16 İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,
Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,
17 İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.
Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;
18 İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,
Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.
19 İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.
I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.
20 Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.
Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;
21 Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.
Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,
22 Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.
I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.
23 İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,
Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,
24 O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.
Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.
25 Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.
I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,
26 Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.
Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.
27 Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.
Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.
28 Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.
On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.
29 Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,
Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,
30 Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.
Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.
31 Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.
Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.
32 Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.
Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;
33 Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».
Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.
