Əyyub 33
1 Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.
Ma pure, ascolta, o Giobbe, il mio dire, porgi orecchio a tutte le mie parole!
2 Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.
Ecco, apro la bocca, la lingua parla sotto il mio palato.
3 Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.
Nelle mie parole è la rettitudine del mio cuore; e le mie labbra diran sinceramente quello che so.
4 Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.
Lo spirito di Dio mi ha creato, e il soffio dell’Onnipotente mi dà la vita.
5 Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.
Se puoi, rispondimi; prepara le tue ragioni, fatti avanti!
6 Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.
Ecco, io sono uguale a te davanti a Dio; anch’io, fui tratto dall’argilla.
7 Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.
Spavento di me non potrà quindi sgomentarti, e il peso della mia autorità non ti potrà schiacciare.
8 Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:
Davanti a me tu dunque hai detto (e ho bene udito il suono delle tue parole):
9 “Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.
“Io sono puro, senza peccato; sono innocente, non c’è iniquità in me;
10 Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.
ma Dio trova contro me degli appigli ostili, mi tiene per suo nemico;
11 Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.
mi mette i piedi nei ceppi, spia tutti i miei movimenti”.
12 Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.
E io ti rispondo: In questo non hai ragione; giacché Dio è più grande dell’uomo.
13 İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?
Perché contendi con lui? poich’egli non rende conto d’alcuno dei suoi atti.
14 Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.
Iddio parla, bensì, una volta ed anche due, ma l’uomo non ci bada;
15 Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda
parla per via di sogni, di visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali, quando sui loro letti essi giacciono assopiti;
16 İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,
allora egli apre i loro orecchi e dà loro in segreto degli ammonimenti,
17 İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.
per distoglier l’uomo dal suo modo d’agire e tener lungi da lui la superbia;
18 İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,
per salvargli l’anima dalla fossa, la vita dal dardo mortale.
19 İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.
L’uomo è anche ammonito sul suo letto, dal dolore, dall’agitazione incessante delle sue ossa;
20 Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.
quand’egli ha in avversione il pane, e l’anima sua schifa i cibi più squisiti;
21 Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.
la carne gli si consuma, e sparisce, mentre le ossa, prima invisibili, gli escon fuori,
22 Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.
l’anima sua si avvicina alla fossa, e la sua vita a quelli che dànno la morte.
23 İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,
Ma se, presso a lui, v’è un angelo, un interprete, uno solo fra i mille, che mostri all’uomo il suo dovere,
24 O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.
Iddio ha pietà di lui e dice: “Risparmialo, che non scenda nella fossa! Ho trovato il suo riscatto”.
25 Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.
Allora la sua carne divien fresca più di quella d’un bimbo; egli torna ai giorni della sua giovinezza;
26 Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.
implora Dio, e Dio gli è propizio; gli dà di contemplare il suo volto con giubilo, e lo considera di nuovo come giusto.
27 Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.
Ed egli va cantando fra la gente e dice: “Avevo peccato, pervertito la giustizia, e non sono stato punito come meritavo.
28 Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.
Iddio ha riscattato l’anima mia, onde non scendesse nella fossa e la mia vita si schiude alla luce!”
29 Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,
Ecco, tutto questo Iddio lo fa due, tre volte, all’uomo,
30 Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.
per ritrarre l’anima di lui dalla fossa, perché su di lei splenda la luce della vita.
31 Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.
Sta’ attento, Giobbe, dammi ascolto; taci, ed io parlerò.
32 Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.
Se hai qualcosa da dire, rispondimi, parla, ché io vorrei poterti dar ragione.
33 Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».
Se no, tu dammi ascolto, taci, e t’insegnerò la saviezza”.
