< Əyyub 33 >

1 Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.
And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.
2 Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.
Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.
3 Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.
Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.
4 Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.
The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.
5 Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.
If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.
6 Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.
Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.
7 Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.
Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.
8 Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:
Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:
9 “Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.
'Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.
10 Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.
Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,
11 Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.
He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.'
12 Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.
Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.
13 İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?
Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?
14 Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.
For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)
15 Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda
In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.
16 İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,
Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:
17 İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.
To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.
18 İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,
He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.
19 İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.
And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.
20 Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.
And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.
21 Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.
His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!
22 Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.
And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.
23 İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,
If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:
24 O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.
Then He doth favour him and saith, 'Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.'
25 Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.
Fresher [is] his flesh than a child's, He returneth to the days of his youth.
26 Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.
He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.
27 Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.
He looketh on men, and saith, 'I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.
28 Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.
He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.'
29 Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,
Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,
30 Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.
To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.
31 Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.
Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.
32 Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.
If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.
33 Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».
If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.

< Əyyub 33 >