< Əyyub 32 >

1 Beləliklə, bu üç kişi artıq Əyyuba cavab verməyi dayandırdı, çünki Əyyub öz gözündə saleh idi.
Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
2 Amma Əyyub özünü Allahdan da saleh saydığı üçün Ram nəslindən Buzlu Barakelin oğlu Elihu ona qarşı qəzəbdən alovlandı.
Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
3 Elihu Əyyubun üç dostuna görə də hirsindən alışıb-yandı, çünki düzgün cavab tapmayıb Əyyubu günahkar çıxartdılar.
Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
4 Elihu Əyyubla danışmaq üçün növbəsini gözləyirdi, çünki əvvəlkilər yaşca ondan böyük idi.
Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
5 Bu üç nəfərin daha sözü qalmadığını görəndə o, hirsindən alışıb-yandı.
Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
6 Buzlu Barakelin oğlu Elihu belə dedi: «Mən yaşca kiçiyəm, sizsə yaşlısınız. Ona görə çəkindim, Bildiyimi sizə söyləməyə qorxdum.
Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
7 Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.
Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
8 Həqiqətən, insanda olan ruh, Külli-İxtiyarın nəfəsi insana ağıl verir.
Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
9 Hikmət yaşda olmaz, Ədaləti dərk etmək yaşa baxmaz.
Non sunt longaevi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
10 Ona görə deyirəm ki, məni dinləyin, Qoy mən də bildiyimi söyləyim.
Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
11 Siz danışarkən mən gözlədim, Siz sözləri araşdırarkən fikirlərinizi dinlədim.
Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
12 Bütün diqqətimi sizə tərəf çevirdim, Amma heç biriniz Əyyuba haqsızlığını sübut etmədiniz, Onun dediklərinə cavab vermədiniz.
Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
13 Əsla deməyin ki, hikmət tapmışıq, Haqsızlığını insan yox, Allah ona sübut etsin.
Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
14 Amma Əyyubun sözlərinin hədəfi mən deyiləm, Sizin sözlərinizlə ona cavab verməyəcəyəm.
Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
15 Onlar məəttəl qaldılar. Artıq cavab tapmadılar. Deməyə sözləri qalmadı.
Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
16 Onlar danışmırlar, dayanıblar, Cavab vermirlər deyə Mən gözləməliyəmmi?
Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
17 Amma deməyə sözüm var, Mən də bildiyimi söyləyim.
Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
18 Çünki sinəm sözlə doludur, Köksümdəki ruh məni sıxır,
Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
19 Az qalır açılmamış şərab kimi, Təzə tuluqlar kimi bağrım çatlasın.
En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
20 Qoy danışım, rahatca nəfəs alaram, Dil açıb cavab verim.
Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
21 Heç kimin tərəfini saxlamayacağam, Heç kimə yaltaqlıq etməyəcəyəm.
Non accipiam personam viri, et Deum homini non aequabo.
22 Çünki yaltaqlıq nədir bilmərəm, Yoxsa Yaradanım məni yox edər.
Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.

< Əyyub 32 >