Əyyub 32
1 Beləliklə, bu üç kişi artıq Əyyuba cavab verməyi dayandırdı, çünki Əyyub öz gözündə saleh idi.
Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,
2 Amma Əyyub özünü Allahdan da saleh saydığı üçün Ram nəslindən Buzlu Barakelin oğlu Elihu ona qarşı qəzəbdən alovlandı.
blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. Paa Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,
3 Elihu Əyyubun üç dostuna görə də hirsindən alışıb-yandı, çünki düzgün cavab tapmayıb Əyyubu günahkar çıxartdılar.
og paa hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.
4 Elihu Əyyubla danışmaq üçün növbəsini gözləyirdi, çünki əvvəlkilər yaşca ondan böyük idi.
Elihu havde ventet, saa længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;
5 Bu üç nəfərin daha sözü qalmadığını görəndə o, hirsindən alışıb-yandı.
men da han saa, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;
6 Buzlu Barakelin oğlu Elihu belə dedi: «Mən yaşca kiçiyəm, sizsə yaşlısınız. Ona görə çəkindim, Bildiyimi sizə söyləməyə qorxdum.
og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;
7 Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.
jeg tænkte: »Lad Alderen tale og Aarenes Mængde kundgøre Visdom!«
8 Həqiqətən, insanda olan ruh, Külli-İxtiyarın nəfəsi insana ağıl verir.
Dog Aanden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Aande giver dem Indsigt;
9 Hikmət yaşda olmaz, Ədaləti dərk etmək yaşa baxmaz.
de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;
10 Ona görə deyirəm ki, məni dinləyin, Qoy mən də bildiyimi söyləyim.
derfor siger jeg: Hør mig, lad ogsaa mig komme frem med min Viden!
11 Siz danışarkən mən gözlədim, Siz sözləri araşdırarkən fikirlərinizi dinlədim.
Jeg biede paa, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;
12 Bütün diqqətimi sizə tərəf çevirdim, Amma heç biriniz Əyyuba haqsızlığını sübut etmədiniz, Onun dediklərinə cavab vermədiniz.
jeg agtede nøje paa eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar paa hans Ord.
13 Əsla deməyin ki, hikmət tapmışıq, Haqsızlığını insan yox, Allah ona sübut etsin.
Sig nu ikke: »Vi stødte paa Visdom, Gud maa fælde ham, ikke et Menneske!«
14 Amma Əyyubun sözlərinin hədəfi mən deyiləm, Sizin sözlərinizlə ona cavab verməyəcəyəm.
Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.
15 Onlar məəttəl qaldılar. Artıq cavab tapmadılar. Deməyə sözləri qalmadı.
De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.
16 Onlar danışmırlar, dayanıblar, Cavab vermirlər deyə Mən gözləməliyəmmi?
Skal jeg tøve, fordi de tier og staar der uden at svare et Ord?
17 Amma deməyə sözüm var, Mən də bildiyimi söyləyim.
Ogsaa jeg vil svare min Del, ogsaa jeg vil frem med min Viden!
18 Çünki sinəm sözlə doludur, Köksümdəki ruh məni sıxır,
Thi jeg er fuld af Ord, Aanden i mit Bryst trænger paa;
19 Az qalır açılmamış şərab kimi, Təzə tuluqlar kimi bağrım çatlasın.
som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;
20 Qoy danışım, rahatca nəfəs alaram, Dil açıb cavab verim.
tale vil jeg for at faa Luft, aabne mine Læber og svare.
21 Heç kimin tərəfini saxlamayacağam, Heç kimə yaltaqlıq etməyəcəyəm.
Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;
22 Çünki yaltaqlıq nədir bilmərəm, Yoxsa Yaradanım məni yox edər.
thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!
