Əyyub 31
1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
Pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
Si declinavit gressus meus de via, et si secutus est oculus meus cor meum, et si manibus meis adhaesit macula:
8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
Seram, et alius comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me.
14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quaesierit, quid respondebo illi?
15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduae expectare feci:
17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meae egressa est mecum.)
19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
Si laetatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
Et laetatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
Quae est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur?
32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.
