Əyyub 31
1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
Doth not He see my ways, And all my steps number?
5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
Grind to another let my wife, And over her let others bend.
11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
(But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, 'My trust,'
25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
If not — say ye, O men of my tent, 'O that we had of his flesh, we are not satisfied.'
32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.
