Əyyub 31

1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

I made a covenant with my eyes; why then should I think upon a maid?

2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?

3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?

4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

Doth not he see my ways, and count all my steps?

5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

Let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity.

7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

If my step hath turned out of the way, and my heart walked after my eyes, and if any blot hath cleaved to my hands;

8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.

9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

If my heart hath been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour’s door;

10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

Then let my wife grind to another, and let others bow down upon her.

11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.

12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all my increase.

13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

If I despised the cause of my male or female servant, when they contended with me;

14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten of it;

18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

(For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother’s womb; )

19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

If his loins have not blessed me, and if he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

Then let my arm fall from my shoulder blade, and my arm be broken from the bone.

23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gained much;

26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

If I have beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.

29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, or have lifted up myself when evil found him:

30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

Neither have I allowed my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

If the men of my tent have not said, O that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.

33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

If I have covered my transgressions as Adam, by hiding my iniquity in my bosom:

34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?

35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

O that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that my adversary had written a book.

36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.

37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

I would declare to him the number of my steps; as a prince would I go near to him.

38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

If my land crieth against me, or its furrows likewise complain;

39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

If I have eaten the fruits of it without money, or have caused its owners to lose their life:

40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.

Let thistles grow instead of wheat, and weeds instead of barley. The words of Job are ended.