Əyyub 31

1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.

2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?

3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.

4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

Will he not see my way, and number all my steps?

5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:

6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

(for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )

7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;

8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.

9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;

10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

then let my wife also please another, and let my children be brought low.

11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.

12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.

13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

And if too I despised the judgment of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;

14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?

15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.

16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.

17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;

18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

(for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)

19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;

20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;

21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:

22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.

23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.

24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;

25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:

26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

(do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )

27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:

28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.

29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!

30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

let then mine ear hear my curse, and let me be a byword among my people in my affliction.

31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:

32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )

33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;

34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

(for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:

35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

(Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,

36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.

37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:

38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;

39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:

40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.

then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.