Əyyub 31

1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

I made a covenant with mine eyes; how then should I look upon a maid?

2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

For what would be the portion of God from above, and the heritage of the Almighty from on high?

3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?

4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

Doth not He see my ways, and count all my steps?

5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

If I have walked with vanity, and my foot hath hasted to deceit —

6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

Let me be weighed in a just balance, that God may know mine integrity —

7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

If my step hath turned out of the way, and my heart walked after mine eyes, and if any spot hath cleaved to my hands;

8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

Then let me sow, and let another eat; yea, let the produce of my field be rooted out.

9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

If my heart have been enticed unto a woman, and I have lain in wait at my neighbour's door;

10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.

11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

For that were a heinous crime; yea, it were an iniquity to be punished by the judges.

12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

For it is a fire that consumeth unto destruction, and would root out all mine increase.

13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

If I did despise the cause of my man-servant, or of my maid-servant, when they contended with me —

14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

What then shall I do when God riseth up? And when He remembereth, what shall I answer Him?

15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

Did not He that made me in the womb make him? And did not One fashion us in the womb?

16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

If I have withheld aught that the poor desired, or have caused the eyes of the widow to fail;

17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof —

18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

Nay, from my youth he grew up with me as with a father, and I have been her guide from my mother's womb.

19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

If I have seen any wanderer in want of clothing, or that the needy had no covering;

20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;

21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

If I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate;

22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

Then let my shoulder fall from the shoulder-blade, and mine arm be broken from the bone.

23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

For calamity from God was a terror to me, and by reason of His majesty I could do nothing.

24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

If I have made gold my hope, and have said to the fine gold: 'Thou art my confidence';

25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

If I rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;

26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

And my heart hath been secretly enticed, and my mouth hath kissed my hand;

28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

This also were an iniquity to be punished by the judges; for I should have lied to God that is above.

29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or exulted when evil found him —

30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

Yea, I suffered not my mouth to sin by asking his life with a curse.

31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

If the men of my tent said not: 'Who can find one that hath not been satisfied with his meat?'

32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

The stranger did not lodge in the street; my doors I opened to the roadside.

33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

If after the manner of men I covered my transgressions, by hiding mine iniquity in my bosom —

34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

Because I feared the great multitude, and the most contemptible among families terrified me, so that I kept silence, and went not out of the door.

35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

Oh that I had one to hear me! — Lo, here is my signature, let the Almighty answer me — and that I had the indictment which mine adversary hath written!

36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

Surely I would carry it upon my shoulder; I would bind it unto me as a crown.

37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.

38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

If my land cry out against me, and the furrows thereof weep together;

39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the tillers thereof to be disappointed —

40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.

Let thistles grow instead of wheat, and noisome weeds instead of barley. The words of Job are ended.