Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
Pero ahora, se burlan de mí los que son más jóvenes que yo, a cuyos antepasados yo rehusé dejar con los perros de mi rebaño,
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
pues ¿para qué me servía la fuerza de sus manos, si su edad madura y su vigor perecieron?
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
Están anémicos a causa de la miseria y el hambre. Roen la tierra reseca y huyen a la desolación, al lugar tenebroso y despoblado.
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
Arrancan malvas entre los matorrales y se alimentan con raíces de enebro.
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
Están expulsados de la comunidad. Contra ellos gritan como a ladrones.
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
Viven en barrancos espantosos, en cuevas de la tierra y en las peñas.
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
Aúllan entre los matorrales y se apiñan bajo las ortigas.
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
Generación de necios, generación sin nombre, echados a latigazos de esta tierra.
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
¡Y ahora soy su motivo de mofa y les sirvo de refrán!
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
Me repugnan y se alejan de mí. De mi presencia no refrenan su saliva.
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
Porque Él aflojó la cuerda de mi arco y me afligió, ellos se quitaron el freno frente a mí.
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
A mi derecha se levanta el populacho, enredan mis pies, me preparan caminos destructivos,
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
desbaratan mi senda, se aprovechan de mi calamidad y nadie los restringe.
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
Vienen como abridores de amplia brecha [en el muro] y en medio de la ruinosa tormenta se abalanzan contra mi calamidad.
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
Los terrores me asaltan de repente, combatieron mi honor como el viento y mi prosperidad desapareció como nube.
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
Ahora mi alma se me derrama. Los días de aflicción se apoderaron de mí.
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
La noche me taladra los huesos y los dolores que me corroen no descansan.
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
Una fuerza poderosa desfiguró mi ropa y me aprieta como el cuello de mi abrigo.
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
Me derribó en el lodo. Quedé como el polvo y la ceniza.
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
Clamo a Ti, y no me respondes. Me presento, y Tú no me atiendes.
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
Te volviste cruel conmigo y me persigues con la fuerza de tu mano.
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
Me levantas, me haces cabalgar sobre el viento y me deshaces en la tormenta.
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
Porque yo sé que me conduces a la muerte, a la casa de reunión para todos los vivientes.
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
¿Sin embargo no extiendes tu mano al que está sobre una pila de ruinas o en su desastre, y por tanto pide socorro?
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
¿No lloré por el afligido? ¿No tuvo compasión mi alma del menesteroso?
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
Pero cuando esperaba el bien, me vino el mal. Cuando esperaba luz, me vino oscuridad.
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
Mis órganos internos se agitan y no reposan. Me confrontan días de aflicción.
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
Ando ennegrecido, y no por el sol. Me levanto en la congregación y pido ayuda.
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
Soy hermano de chacales y compañero de avestruces.
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
Mi piel ennegrecida se me cae, y mis huesos arden de calor.
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
Por tanto, mi arpa se convirtió en lamento, y mi flauta es la voz de los que lloran.
