Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
“Pero ahora los que son más jóvenes que yo se burlan de mí, cuyos padres consideré indignos de poner con mis perros pastores.
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
¿De qué me sirve la fuerza de sus manos? hombres en los que la edad madura ha perecido?
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
Están demacrados por la carencia y el hambre. Roen la tierra seca, en la penumbra del desperdicio y la desolación.
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
Arrancan hierbas saladas junto a los arbustos. Las raíces del árbol de la retama son su alimento.
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
Son expulsados de entre los hombres. Lloran tras ellos como tras un ladrón,
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
para que vivan en valles espantosos, y en agujeros de la tierra y de las rocas.
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
Rebuznan entre los arbustos. Están reunidos bajo las ortigas.
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
Son hijos de locos, sí, hijos de malvados. Fueron expulsados a latigazos de la tierra.
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
“Ahora me he convertido en su canción. Sí, soy un sinónimo para ellos.
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
Me aborrecen, se alejan de mí, y no duden en escupirme a la cara.
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
Porque ha desatado su cuerda y me ha afligido; y se han desprendido de la restricción ante mí.
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
A mi derecha se levanta la chusma. Me apartan los pies. Ellos lanzan sus caminos de destrucción contra mí.
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
Marcan mi camino. Promueven mi destrucción sin la ayuda de nadie.
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
Como a través de una amplia brecha llegan. Se enrollan en medio de la ruina.
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
Los terrores se han vuelto contra mí. Persiguen mi honor como el viento. Mi bienestar ha pasado como una nube.
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
“Ahora mi alma se derrama dentro de mí. Los días de aflicción se han apoderado de mí.
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
En la estación nocturna mis huesos están calados en mí, y los dolores que me roen no tienen descanso.
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
Mi vestimenta está desfigurada por una gran fuerza. Me ata como el cuello de mi túnica.
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
Me ha arrojado al fango. Me he convertido en polvo y cenizas.
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
Clamo a ti, y no me respondes. Me pongo de pie, y tú me miras.
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
Te has vuelto cruel conmigo. Con la fuerza de tu mano me persigues.
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
Me alzas al viento y me conduces con él. Me disuelves en la tormenta.
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
Porque sé que me llevarás a la muerte, a la casa designada para toda la vida.
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
“Sin embargo, ¿no se tiende la mano en su caída? ¿O en su calamidad, por tanto, clamar por ayuda?
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
¿No lloré por el que estaba en apuros? ¿No se afligió mi alma por los necesitados?
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
Cuando buscaba el bien, vino el mal. Cuando esperaba la luz, llegó la oscuridad.
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
Mi corazón está turbado y no descansa. Me han llegado días de aflicción.
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
Voy de luto sin el sol. Me pongo de pie en la asamblea y pido ayuda.
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
Soy hermano de los chacales, y compañera de los avestruces.
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
Mi piel se ennegrece y se desprende de mí. Mis huesos están quemados por el calor.
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
Por eso mi arpa se ha convertido en luto, y mi pipa en la voz de los que lloran.
