Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
| ولی اکنون کسانی که از من جوانترند مرا مسخره می‌کنند، در حالی که من عار داشتم پدرانشان را حتی جزو سگهای گله‌ام بدانم؛ |
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
| نیروی بازوانشان برای من چه فایده‌ای دارد، زیرا رمقی در آنها باقی نمانده است. |
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
| از شدت گرسنگی لاغر و بیتاب شده، سر به بیابان خشک و متروک می‌نهادند. |
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
| در میان بوته‌ها علف‌شوره می‌چیدند، و ریشۀ شورگیاه را می‌خورند. |
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
| چون مردم آنها را مانند یک دزد با داد و قال از میان خود رانده بودند. |
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
| پس آنها مجبور شدند در سراشیبی کوهها ساکن شوند، در میان صخره‌ها و حفره‌های زمین. |
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
| در بیابانها عرعر می‌کردند و زیر بوته‌ها می‌لولیدند. |
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
| آنها احمقانی بی‌نام و نشانند که از سرزمین خود طرد شده‌اند. |
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
| و حال فرزندان ایشان مرا به باد ریشخند گرفته‌اند و من بازیچهٔ دست آنها شده‌ام. |
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
| از من کراهت دارند و نزدیکم نمی‌آیند. از تف انداختن به صورتم ابایی ندارند. |
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
| خدا مرا ذلیل و ناتوان ساخته است، پس آنها هر چه دلشان می‌خواهد با من می‌کنند. |
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
| این اراذل و اوباش از هر سو به من حمله می‌کنند و سر راهم دام می‌گذارند. |
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
| راه مرا می‌بندند و دست به هر کاری می‌زنند تا مرا از پای درآورند. آنها می‌دانند که من بی‌یار و یاورم. |
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
| ناگهان بر من هجوم می‌آورند و وقتی که می‌بینند به زمین افتاده‌ام بر سرم می‌ریزند. |
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
| در ترس و وحشت به سر می‌برم. آبروی من رفته است و سعادتم مانند ابر ناپدید شده است. |
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
| دیگر رمقی در بدنم نمانده و تسکینی برای رنجهایم نیست. |
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
| شبانگاه دردی شدید تمام استخوانهایم را فرا می‌گیرد و لحظه‌ای آرامم نمی‌گذارد. |
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
| خدا با دست قوی یقۀ پیراهنم را سخت گرفته است. |
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
| خدا مرا به گل و لجن کشیده و به خاک نشانده است. |
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
| ای خدا، نزد تو فریاد برمی‌آورم، ولی به من جواب نمی‌دهی. در حضورت می‌ایستم، اما نگاهم نمی‌کنی. |
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
| نسبت به من بی‌رحم شده‌ای و با تمام قدرت آزارم می‌دهی. |
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
| مرا به میان گردباد می‌اندازی و در مسیر طوفان قرار می‌دهی. |
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
| می‌دانم مرا به دیار مرگ که برای همۀ زندگان مقرر است، می‌فرستی. |
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
| چرا به کسی که خرد شده است و کاری جز التماس کردن، از او برنمی‌آید، حمله می‌کنی؟ |
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
| آیا من برای آنانی که در زحمت بودند گریه نمی‌کردم؟ آیا برای نیازمندان غصه نمی‌خوردم؟ |
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
| با وجود این به پاس خوبی، بدی نصیبم شد و به جای نور، تاریکی به سراغم آمد. |
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
| دلم آشفته است و آرام و قرار ندارد. امواج مصیبت مرا فرا گرفته‌اند. |
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
| تاریکی وجودم را تسخیر کرده و از شدت غم به این سو و آن سو می‌روم و قرار ندارم. در میان جماعت می‌ایستم و با التماس کمک می‌طلبم. |
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
| ناله‌هایم به فریاد شغال و جغد می‌ماند. |
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
| پوست بدنم سیاه شده، و کنده می‌شود. استخوانهایم از شدت تب می‌سوزد. |
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
| نوای شادِ چنگِ من، به نوحه‌گری مبدل شده و از نی من ناله‌های جانگداز به گوش می‌رسد. |
