Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
Bet nu par mani smejas, kas jaunāki nekā es, kuru tēvus es nebūtu cienījis likt pie saviem lopu suņiem.
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
Viņu roku spēku kur es to liktu? viņu zaļums un krietnums bija pagalam.
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
No trūkuma un bada izdēdējuši tie grauza noras, tumšās tuksneša un posta vietās.
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
Tie nātres izplūca pa krūmiem un paegļu saknes tiem bija par barību.
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
No ļaužu vidus tie tapa izdzīti un tiem uzkliedza kā zagļiem.
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
Bailīgās gravās tiem bija jādzīvo, ir zemes un akmeņu caurumos.
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
Krūmos tie brēca, un dadžos tie gūlās,
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
Nesaprašu un negoda ļaužu bērni, kas no zemes bija izdzīti!
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
Bet nu es tiem esmu tapis par dziesmiņu un esmu tiem par pasaku.
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
Tie mani tura par negantību, atstājās tālu no manis un nekaunas man vaigā spļaudīt.
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
Jo Dievs manu dvēseli ir darījis gurdenu un mani apbēdinājis; tad tie vairs nevaldās manā priekšā.
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
Pa labo roku ceļas puikas un stumda manas kājas un taisa savu ceļu, mani samaitāt.
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
Tie salauž manu laipu, tie palīdz mani gāzt, paši būdami bez palīga.
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
Tie nāk kā caur platu plīsumu; ar lielu troksni tie plūst šurpu.
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
Briesmas man uzbrukušas, kā ar vētru aizdzīta mana godība, un kā mākonis nozudusi mana laime.
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
Tādēļ nu mana dvēsele nerimst iekš manis, un bēdu laiks mani aizgrābis.
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
Naktī mani kauli top izurbti iekš manis, un kas mani grauž, nerimst.
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
Caur varenu spēku mans apģērbs pārvērties; tas mani žņaudz, kā apkakle.
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
Viņš mani iemetis dubļos, un es esmu tapis kā pīšļi un pelni.
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
Es Tevi piesaucu, bet Tu man neatbildi, es gaidu, bet Tu tik skaties.
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
Tu pret mani esi palicis briesmīgs, ar Savu vareno roku Tu man turies pretī.
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
Tu mani pacēli, kā vējš mani aiznes, un man izkūst visa laime.
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
Jo es zinu, ka Tu mani nodosi nāvē, kur visi dzīvie kopā aiziet mājot.
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
Tomēr, vai krītot neizstiepj roku, jeb vai bojā ejot nebrēc.
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
Vai es neraudāju par grūtdienīti vai mana dvēsele nenoskuma par apbēdināto?
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
Bet kad es nu gaidīju labumu, tad nāca ļaunums; kad es cerēju uz gaišumu, tad nāca tumsība.
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
Manas iekšas verd un nemitās, bēdu dienas man uzgājušas.
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
Es esmu melns, bet ne no saules, es paceļos un kliedzu draudzes vidū.
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
Vilkiem esmu palicis par brāli un pūces bērniem par biedri.
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
Mana āda palikusi melna uz manis, un mani kauli ir izkaltuši no karstuma.
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
Tādēļ mana kokle ir tapusi par žēlabām un mana stabule par vaimanām.
