Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
然るに今は我よりも年少き者等われを笑ふ 彼等の父は我が賤しめて群の犬と並べ置くことをもせざりし者なり
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
またかれらの手の力もわれに何の用をかなさん 彼らは其氣力すでに衰へたる者なり
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
かれらは缺乏と饑とによりて痩おとろへ 荒かつ廢れたる暗き野にて乾ける地を咬む
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
すなはち灌木の中にて藜を摘み苕の根を食物となす
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
彼らは人の中より逐いださる 盜賊を追ふがごとくに人かれらを追ふて呼はる
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
彼等は懼ろしき谷に住み 土坑および磐穴に居り
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
灌木の中に嘶なき 荊棘の下に偃す
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
彼らは愚蠢なる者の子 卑むべき者の子にして國より撃いださる
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
しかるに今は我かれらの歌謠に成り 彼らの嘲哢となれり
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
かれら我を厭ふて遠く我を離れ またわが面に唾することを辭まず
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
神わが綱を解て我をなやましたまへば彼等もわが前にその韁を縱せり
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
この輩わが右に起あがり わが足を推のけ我にむかひて滅亡の路を築く
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
彼らは自ら便なき者なれども尚わが逕を毀ち わが滅亡を促す
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
かれらは石垣の大なる崩口より入がごとくに進み來り 破壞の中にてわが上に乗かかり
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
懼ろしき事わが身に臨み 風のごとくに我が尊榮を吹はらふ わが福祿は雲のごとくに消失す
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
今はわが心われの衷に鎔て流れ 患難の日かたく我を執ふ
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
夜にいれば我骨刺れて身を離る わが身を噬む者つひに休むこと無し
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
わが疾病の大なる能によりてわが衣服は醜き樣に變り 裏衣の襟の如くに我身に固く附く
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
神われを泥の中に投こみたまひて我は塵灰に等しくなれり
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
われ汝にむかひて呼はるに汝答へたまはず 我立をるに 汝只われをながめ居たまふ
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
なんぢは我にむかひて無情なりたまひ 御手の能力をもて我を攻撃たまふ
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
なんぢ我を擧げ風の上に乗て負去しめ 大風の音とともに消亡しめたまふ
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
われ知る汝はわれを死に歸らしめ一切の生物の終に集る家に歸らしめたまはん
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
かれは必ず荒垤にむかひて手を舒たまふこと有じ 假令人滅亡に陷るとも是等の事のために號呼ぶことをせん
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
苦みて日を送る者のために我哭ざりしや 貧しき者のために我心うれへざりしや
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
われ吉事を望みしに凶事きたり 光明を待しに黒暗きたれり
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
わが膓沸かへりて安からず 患難の日我に追及ぬ
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
われは日の光を蒙らずして哀しみつつ歩き 公會の中に立て助を呼もとむ
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
われは山犬の兄弟となり 駝鳥の友となれり
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
わが皮は黒くなりて剥落ち わが骨は熱によりて焚け
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
わが琴は哀の音となり わが笛は哭の聲となれり
