Əyyub 30
1 Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
“But now those who are younger than I have me in derision, whose fathers I considered unworthy to put with my sheep dogs.
2 Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
Of what use is the strength of their hands to me, men in whom ripe age has perished?
3 Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
They are gaunt from lack and famine. They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.
4 Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
They pluck salt herbs by the bushes. The roots of the broom tree are their food.
5 Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
They are driven out from among men. They cry after them as after a thief,
6 Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
so that they live in frightful valleys, and in holes of the earth and of the rocks.
7 Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
They bray among the bushes. They are gathered together under the nettles.
8 Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
They are children of fools, yes, children of wicked men. They were flogged out of the land.
9 İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
“Now I have become their song. Yes, I am a byword to them.
10 İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
They abhor me, they stand aloof from me, and don’t hesitate to spit in my face.
11 Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
For he has untied his cord, and afflicted me; and they have thrown off restraint before me.
12 Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
On my right hand rise the rabble. They thrust aside my feet. They cast their ways of destruction up against me.
13 Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
They mar my path. They promote my destruction without anyone’s help.
14 Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
As through a wide breach they come. They roll themselves in amid the ruin.
15 Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
Terrors have turned on me. They chase my honor as the wind. My welfare has passed away as a cloud.
16 İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
“Now my soul is poured out within me. Days of affliction have taken hold of me.
17 Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
In the night season my bones are pierced in me, and the pains that gnaw me take no rest.
18 Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
My garment is disfigured by great force. It binds me about as the collar of my tunic.
19 Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
He has cast me into the mire. I have become like dust and ashes.
20 Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
I cry to you, and you do not answer me. I stand up, and you gaze at me.
21 Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
You have turned to be cruel to me. With the might of your hand you persecute me.
22 Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
You lift me up to the wind, and drive me with it. You dissolve me in the storm.
23 Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
For I know that you will bring me to death, to the house appointed for all living.
24 Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
“However doesn’t one stretch out a hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?
25 Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
Didn’t I weep for him who was in trouble? Wasn’t my soul grieved for the needy?
26 Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
When I looked for good, then evil came. When I waited for light, darkness came.
27 Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
My heart is troubled, and doesn’t rest. Days of affliction have come on me.
28 Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
I go mourning without the sun. I stand up in the assembly, and cry for help.
29 Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
I am a brother to jackals, and a companion to ostriches.
30 Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
My skin grows black and peels from me. My bones are burned with heat.
31 Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
Therefore my harp has turned to mourning, and my pipe into the voice of those who weep.
