Əyyub 3
1 Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
Po tem je Job odprl svoja usta in preklel svoj dan.
2 Dilə gəlib belə dedi:
Job je spregovoril in rekel:
3 «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
»Naj izgine dan, na katerega sem bil rojen in noč, v kateri je bilo rečeno: ›Tukaj je spočet fantek.‹
4 O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
Naj bo ta dan tema. Naj ga Bog od zgoraj ne upošteva niti naj svetloba ne sije nad njim.
5 O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
Naj ga tema in smrtna senca omadežujeta. Naj oblak prebiva nad njim. Naj ga straši črnina dneva.
6 O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
Glede tiste noči naj se je polasti tema. Naj ta ne bo pridružena dnevom leta, naj ta ne pride v število mesecev.
7 Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
Glej, naj bo ta noč osamljena, naj noben radosten glas ne pride vanjo.
8 Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
Naj jo prekolnejo tisti, ki preklinjajo dan, ki so pripravljeni dvigniti svoje žalovanje.
9 Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
Naj bodo zvezde njene polteme temne; naj oprezujejo za svetlobo, toda nimajo nobene niti naj ne zagledajo jutranjega svitanja,
10 Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
ker ta ni zaprla vrat maternice moje matere niti pred mojimi očmi ni skrila bridkosti.
11 Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
Čemu nisem umrl v maternici? Zakaj nisem izročil duha, ko sem prišel iz trebuha?
12 Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
Zakaj sem bil [vzet na] kolena? Ali zakaj [na] prsi, da bi sesal?
13 Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
Kajti sedaj bi mirno ležal in bi bil tiho; spal bi. Potem bi počival
14 Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
s kralji in svetovalci zemlje, ki so zapuščene kraje gradili zase,
15 Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
ali s princi, ki so imeli zlato, ki so svoje hiše napolnjevali s srebrom,
16 Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
ali ne bi bil kakor prezgodnji porod, kakor otročiči, ki nikoli niso videli svetlobe.
17 Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
Tam zlobni odnehajo od nadlegovanja in tam bodo izmučeni pri počitku.
18 Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
Tam jetniki počivajo skupaj. Oni ne poslušajo glasu zatiralca.
19 Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
Majhni in veliki so tam in služabnik je prost pred svojim gospodarjem.
20 Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
Zakaj je svetloba dana tistemu, ki je v bedi in življenje zagrenjenemu v duši,
21 Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
ki hrepeni po smrti, toda ta ne prihaja in koplje za njo bolj kakor za skritimi zakladi,
22 Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
ki se silno razveseljujejo in so veseli, ko lahko najdejo grob?
23 Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
Zakaj je svetloba dana možu, čigar pot je skrita in katerega je Bog ogradil?
24 Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
Kajti moje vzdihovanje prihaja preden jem in moja rjovenja so izlita ven kakor vode.
25 Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
Kajti stvar, ki sem se je silno bal, je prišla nadme in to, česar sem se bal, je prišlo k meni.
26 Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
Nisem bil na varnem niti nisem imel počitka niti nisem bil tiho, vendar je težava prišla.«
