< Əyyub 3 >
1 Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
Depois deste trabalho abriu sua boca, e amaldiçoou o dia de seu nascimento.
3 «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
“Que pereça o dia em que eu nasci, a noite que dizia: “Há um menino concebido”.
4 O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
Que esse dia seja uma escuridão. Não deixe que Deus de cima o busque, nem deixar a luz brilhar sobre ela.
5 O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
Deixe a escuridão e a sombra da morte reivindicá-la para si mesmos. Deixe uma nuvem habitar sobre ela. Que tudo isso faça o dia negro aterrorizá-lo.
6 O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
Quanto a essa noite, deixe que a escuridão espessa se apodere dela. Que não se regozije entre os dias do ano. Que não chegue ao número dos meses.
7 Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
Eis, que essa noite seja estéril. Que nenhuma voz alegre venha aí.
8 Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
Let eles amaldiçoam quem amaldiçoa o dia, que estão prontos para despertar o leviatã.
9 Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
Que as estrelas de seu crepúsculo sejam escuras. Deixe que ela procure luz, mas não tenha nenhuma, nem deixá-lo ver as pálpebras da manhã,
10 Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
porque não fechou as portas do ventre de minha mãe, nem escondeu problemas de meus olhos.
11 Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
“Por que eu não morri do útero? Por que eu não desisti do espírito quando minha mãe me aborreceu?
12 Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
Por que os joelhos me receberam? Ou por que o peito, que eu deveria amamentar?
13 Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
Por enquanto, eu deveria ter me deitado e ter ficado quieto. Eu deveria ter dormido, então eu estaria em repouso,
14 Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
com reis e conselheiros da terra, que construíram lugares de resíduos para si mesmos;
15 Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
ou com príncipes que tinham ouro, que enchiam suas casas de prata;
16 Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
ou como um nascimento inoportuno escondido que eu não tinha sido, como bebês que nunca viram a luz.
17 Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
Ali os ímpios deixam de incomodar. Aí o cansaço está em repouso.
18 Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
Ali os prisioneiros estão à vontade juntos. Eles não ouvem a voz do mestre de tarefas.
19 Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
Os pequenos e os grandes estão lá. O servo está livre de seu amo.
20 Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
“Por que se dá luz a quem está na miséria, vida para o amargo de alma,
21 Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
que anseiam pela morte, mas ela não chega; e cavar para ele mais do que para tesouros escondidos,
22 Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
que se regozijam excessivamente, e estão contentes, quando podem encontrar a sepultura?
23 Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
Por que é dada luz a um homem cujo caminho está escondido, em quem Deus se envolveu?
24 Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
Pois meu suspiro vem antes de eu comer. Meus gemidos são derramados como água.
25 Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
Pois o que eu temo vem sobre mim, aquilo de que tenho medo vem até mim.
26 Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
Não estou à vontade, nem estou quieto, nem tenho descanso; mas vêm os problemas”.