< Əyyub 3 >
1 Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
After thus he opened Job mouth his and he cursed day his.
And he answered Job and he said.
3 «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
Let it perish [the] day [which] I was born on it and the night [which] it said he has been conceived a man.
4 O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
The day that let it be darkness may not he care for it God above and may not it shine forth on it daylight.
5 O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
Let them reclaim it darkness and deep darkness let it settle down over it cloud let them terrify it [the] darkness of day.
6 O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
The night that let it take it darkness may not it rejoice among [the] days of [the] year in [the] number of [the] months may not it come.
7 Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
There! the night that let it be barren may not it come a cry of joy in it.
8 Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
Let them curse it cursers of a day the [ones] ready to rouse Leviathan.
9 Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
Let them grow dark [the] stars of twilight its let it wait for light and not and may not it look on [the] eyelids of dawn.
10 Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
For not it shut [the] doors of womb my and it hid trouble from eyes my.
11 Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
Why? not from [the] womb did I die from [the] belly I came forth and I may expire?
12 Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
Why? did they receive me knees and why? breasts that I will suckle.
13 Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
For now I lay down and I may be at peace I slept then - it is at rest to me.
14 Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
With kings and counselors of [the] earth the [ones who] rebuilt ruins for themselves.
15 Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
Or with princes [whom] gold [belonged] to them those [who] filled houses their silver.
16 Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
Or like a miscarriage hidden not was I? like children [who] not they have seen light.
17 Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
There wicked [people] they cease turmoil and there they rest weary [ones] of strength.
18 Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
Together prisoners they are at ease not they hear [the] voice of a taskmaster.
19 Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
Small and great [is] there he and a slave [is] free from master his.
20 Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
Why? does someone give to a sufferer light and life to [people] bitter of soul.
21 Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
Those [who] long for death and there not [is] it and they dug for it more than hidden treasures.
22 Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
The joyful [people] to rejoicing they exult if they find [the] grave.
23 Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
To a man whom way his it is hidden and he has made inaccessible God behind him.
24 Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
If before food my groaning my it comes and they poured forth like water cries of distress my.
25 Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
For a fear I feared and it came to me and [that] which I dreaded it came to me.
26 Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
Not I am at ease - and not I am at peace and not I am at rest and it has come turmoil.