Əyyub 3
1 Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
此後約伯開口詛咒自己的生日。
2 Dilə gəlib belə dedi:
約伯開始說：
3 «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。
4 O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。
5 O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。
6 O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。
7 Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。
8 Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。
9 Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，
10 Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。
11 Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖
12 Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖
13 Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，
14 Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
與那些為自己建陵墓的國王和百官，
15 Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
與那些金銀滿堂的王侯同眠；
16 Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；
17 Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；
18 Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，
19 Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
在那裏大小平等，奴隸脫離主人。
20 Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖
21 Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，
22 Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!
23 Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖
24 Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。
25 Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。
26 Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。
