Əyyub 29
1 Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
Poleg tega je Job nadaljeval svojo prispodobo in rekel:
2 «Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
»Oh, da bi bil kakor v preteklih mesecih, kakor v dneh, ko me je Bog varoval,
3 Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
ko je njegova sveča svetila nad mojo glavo in ko sem z njegovo svetlobo hodil skozi temo,
4 Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
kakor sem bil v dneh svoje mladosti, ko je bila Božja skrivnost na mojem šotoru,
5 Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
ko je bil Vsemogočni še z menoj, ko so bili moji otroci okoli mene,
6 Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
ko sem svoje korake umival z maslom in mi je skala izlivala reke olja,
7 Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
ko sem šel ven k velikim vratom skozi mesto, ko sem svoj sedež pripravil na ulici!
8 Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
Mladeniči so me videli in se skrili in ostareli so se vzdignili in stali.
9 Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
Princi so zadržali govorjenje in na svoja usta položili svojo roko.
10 Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
Plemiči so molčali in njihov jezik se je prilepil na nebo njihovih ust.
11 Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
Ko me je uho zaslišalo, potem me je blagoslovilo in ko me je oko zagledalo, mi je dalo pričevanje,
12 Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
ker sem osvobodil reveža, ki je jokal in osirotelega in tistega, ki ni imel nikogar, da mu pomaga.
13 Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
Blagoslov tistega, ki je bil pripravljen, da umre, je prišel nadme. Vdovinemu srcu sem storil, da prepeva od radosti.
14 Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
Nadel sem si pravičnost in ta me je oblekla. Moja sodba je bila kakor svečano oblačilo in diadem.
15 Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
Bil sem oči slepemu in stopala hromemu.
16 Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
Bil sem oče revnemu in zadevo, ki je nisem poznal, sem preiskal.
17 Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
Zlomil sem čeljusti zlobnemu in izpulil plen iz njegovih zob.
18 Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
Potem sem rekel: ›Umrl bom v svojem gnezdu in svoje dneve bom pomnožil kakor pesek.‹
19 Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
Moja korenina je bila razprostrta pri vodah in rosa je vso noč ležala na moji mladiki.
20 Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
Moja slava je bila sveža v meni in moj lok je bil obnovljen v moji roki.
21 İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
Možje so mi prisluhnili, čakali in molčali ob mojem nasvetu.
22 Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
Po mojih besedah niso ponovno spregovorili in moj govor je rosil nanje.
23 Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
Name so čakali kakor na dež in svoja usta so široko odprli kakor za pozni dež.
24 Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
Če sem se jim smejal, temu niso verjeli. Svetlobe mojega obličja niso zavrgli.
25 Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.
Izbral sem njihovo pot in sedel [kot] vodja in prebival kakor kralj v vojski, kakor nekdo, ki tolaži žalovalce.
