Əyyub 29

1 Əyyub yenə misal çəkərək dedi:

ヨブまた語をつぎて曰く

2 «Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,

嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし

3 Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.

かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黒暗を歩めり

4 Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,

わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき

5 Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,

かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき

6 Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.

乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり

7 Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən

かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり

8 Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.

少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち

9 Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.

牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て

10 Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.

貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき

11 Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.

我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ

12 Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.

是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり

13 Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.

亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり

14 Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.

われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし

15 Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,

われは盲目の目となり跛者の足となり

16 Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,

貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め

17 Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.

惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり

18 Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.

我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん

19 Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.

わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん

20 Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.

わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと

21 İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.

人々われに聽き默して我が教を俟ち

22 Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.

わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく

23 Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,

かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき

24 Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.

われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき

25 Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.

われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき