Əyyub 29
1 Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
Et Job continuant à parler en discours relevés, dit:
2 «Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
O! qui me rendra les mois de jadis, et les jours, où Dieu me gardait,
3 Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
où, sa lampe brillant au-dessus de ma tête, à sa clarté je perçais les ténèbres;
4 Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
où j'étais au temps de mon automne; quand Dieu avec sa cour veillait sur ma tente;
5 Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
quand le Tout-puissant était encore avec moi, qu'autour de moi j'avais mes enfants;
6 Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
quand mes pieds baignaient dans le lait, et que le rocher me versait des ruisseaux d'huile;
7 Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
quand je me rendais à la Porte dans la ville, et que je mettais mon siège dans la Place?
8 Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
A mon aspect les jeunes se tiraient en arrière, et les vieux se levaient, et demeuraient debout;
9 Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
les princes s'arrêtaient en parlant, et mettaient leur main sur leur bouche;
10 Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
la voix des nobles restait muette, et leur langue, collée à leur palais.
11 Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
Car, sur ma renommée, on me disait heureux, et à ma vue, on me donnait des éloges.
12 Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
C'est que je sauvais le pauvre gémissant, et l'orphelin qui était sans aide;
13 Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
l'homme qui périssait, avait à me bénir, et je mettais la joie dans le cœur de la veuve;
14 Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
je prenais la justice pour mon vêtement, et elle me prenait pour son vêtement; mon équité m'était comme un manteau et un turban;
15 Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
je servais d'œil à l'aveugle, et de pieds au boiteux;
16 Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
j'étais un père pour le pauvre, et je connaissais de la cause de l'inconnu,
17 Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
et je brisais la mâchoire du méchant, et d'entre ses dents lui arrachais sa proie.
18 Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
Aussi je me disais: Je mourrai avec mon aire, et comme le Phénix, je prolongerai mes jours;
19 Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
ma racine sera exposée aux eaux, et la rosée passera la nuit sur mes branches;
20 Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
ma gloire me restera toujours jeune, et mon arc en ma main prendra force nouvelle.
21 İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
Ils m'écoutaient avec attente, et à mon avis ils se taisaient;
22 Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
après moi ils ne prenaient plus la parole, et sur eux mon discours s'épanchait.
23 Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
Ils m'attendaient, comme on attend la rosée, et leur bouche s'ouvrait, comme pour recevoir une pluie du printemps.
24 Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
Je leur souriais, quand ils perdaient courage; et ils ne pouvaient m'ôter la sérénité de mon front.
25 Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.
Si je prenais mon chemin vers eux, j'y avais la place d'un chef, et j'étais assis comme un roi, au milieu de la foule, comme un consolateur, parmi les affligés.
