< Əyyub 29 >

1 Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
Also Joob addide, takynge his parable, and seide,
2 «Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
Who yyueth to me, that I be bisidis the elde monethis, bi the daies in whiche God kepte me?
3 Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
Whanne his lanterne schynede on myn heed, and Y yede in derknessis at his liyt.
4 Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
As Y was in the daies of my yongthe, whanne in priuete God was in my tabernacle.
5 Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
Whanne Almyyti God was with me, and my children weren in my cumpas;
6 Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
whanne Y waischide my feet in botere, and the stoon schedde out to me the stremes of oile;
7 Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
whanne Y yede forth to the yate of the citee, and in the street thei maden redi a chaier to me.
8 Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
Yonge men, `that is, wantoun, sien me, and weren hid, and elde men risynge vp stoden;
9 Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
princes ceessiden to speke, and puttiden the fyngur on her mouth;
10 Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
duykis refreyneden her vois, and her tunge cleuyde to her throte.
11 Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
An eere herynge blesside me, and an iye seynge yeldide witnessyng to me;
12 Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
for Y hadde delyueride a pore man criynge, and a fadirles child, that hadde noon helpere.
13 Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
The blessyng of a man `to perische cam on me, and Y coumfortide the herte of a widewe.
14 Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
Y was clothid with riytfulnesse; and Y clothide me as with a cloth, and with my `doom a diademe.
15 Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
Y was iye `to a blynde man, and foot to a crokyd man.
16 Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
Y was a fadir of pore men; and Y enqueride most diligentli the cause, which Y knew not.
17 Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
Y al tobrak the grete teeth of the wickid man, and Y took awei prey fro hise teeth.
18 Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
And Y seide, Y schal die in my nest; and as a palm tre Y schal multiplie daies.
19 Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
My roote is openyde bisidis watris, and deew schal dwelle in my repyng.
20 Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
My glorie schal euere be renulid, and my bouwe schal be astorid in myn hond.
21 İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
Thei, that herden me, abiden my sentence; and thei weren ententif, and weren stille to my counsel.
22 Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
Thei dursten no thing adde to my wordis; and my speche droppide on hem.
23 Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
Thei abididen me as reyn; and thei openyden her mouth as to the softe reyn `comynge late.
24 Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
If ony tyme Y leiyide to hem, thei bileueden not; and the liyt of my cheer felde not doun in to erthe.
25 Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.
If Y wolde go to hem, Y sat the firste; and whanne Y sat as kyng, while the oost stood aboute, netheles Y was comfortour of hem that morenyden.

< Əyyub 29 >