Əyyub 28
1 Gümüşün mədəni, Qızılın təmizlənmə yeri var.
Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
2 Dəmir torpaqdan çıxarılır, Mis daşlardan əridilərək alınır.
og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
3 İnsan qaranlığa son qoyur, Sonacan qatı qaranlıqda, zülmətdə filiz axtarır.
På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
4 İnsan məskənlərindən uzaq bir çuxur açır, İnsan ayağı dəyməyən yerlərdə, İnsanlardan uzaqlarda ilişib yellənə-yellənə qalır.
Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
5 Torpaqdan çörək çıxır, Torpağın altı isə fırlanır, elə bil odlar yanır.
På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
6 Qayalarından göy yaqut çıxır, Orada qızıl tozu da var.
Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
7 Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilmir, Şahinin gözü oranı görməyib.
Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
8 Ora məğrur heyvanların ayağı dəyməyib, Yırtıcı aslanlar oradan keçməyib.
Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
9 Mədənçi əlini çaxmaq daşına uzadır, Dağları dibindən oynadır.
På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
10 Qayalardan yeraltı keçidlər açır, Gözləri müxtəlif qiymətli şeylərə baxır.
I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
11 Çayların mənbələrini bağlayır, Gizlini aşkara çıxarır.
Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
12 Amma hikməti haradan tapmaq olar? Müdrikliyin yeri hanı?
Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
13 İnsan onun qiymətini bilməz, Dirilər arasında ona rast gəlməz.
Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
14 Dərinliklər deyər: “Məndə yoxdur”, Dəniz deyər: “Yanımda yoxdur”.
Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
15 Saf qızıl onu əvəz edə bilməz, Qiyməti gümüşlə ölçülməz.
Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
16 Onu Ofir qızılı ilə qiymətləndirmək olmaz, Onu qiymətli damarlı əqiqlə, göy yaqutla dəyərləndirmək olmaz.
og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
17 Nə qızıl, nə də gözəl cam ona tay deyil, Hikmət saf qızıl qablarla əvəz edilmir.
Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
18 Yanında mərcanın, büllurun adı çəkilməz, Hikmətin qiyməti yaqutdan artıqdır.
Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
19 Kuş topazı onun tayı deyil, Onun dəyəri saf qızılla ölçülməz.
Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
20 Bəs hikmət haradan gəlir? Müdrikliyin yeri hanı?
Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
21 O bütün canlıların gözündən uzaqdır, Göydə uçan quşlardan belə, gizli qalır.
Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
22 Həlak yeri ilə ölüm belə deyir: “Qulaqlarımız yalnız sorağını eşidir”.
Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
23 Onun yolunu Allah dərk edir, Yerini yalnız O bilir.
Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
24 Çünki yer üzünün ucqarlarına qədər baxır, Göylərin altındakı hər şeyi görür.
Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
25 Küləyin gücünü təyin edəndə, Suları ölçəndə,
Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
26 Yağışa qanun qoyanda, Şimşəyə yol açanda
då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
27 Hikmətə baxıb qiymət qoydu, Onu bərqərar edib araşdırdı.
då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
28 İnsana dedi: “Rəbb qorxusu hikmətdir, Pislikdən çəkinmək müdriklikdir”».
Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
