< Əyyub 27 >

1 Əyyub misal çəkərək dedi:
Job prit de nouveau la parole sous forme sentencieuse et dit:
2 «Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
Dieu qui me refuse justice est vivant! Le Tout-Puissant qui remplit mon âme d’amertume est vivant!
3 Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
Aussi longtemps que j’aurai ma respiration, Et que le souffle de Dieu sera dans mes narines,
4 Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
Mes lèvres ne prononceront rien d’injuste, Ma langue ne dira rien de faux.
5 Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu’à mon dernier soupir je défendrai mon innocence;
6 Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
Je tiens à me justifier, et je ne faiblirai pas; Mon cœur ne me fait de reproche sur aucun de mes jours.
7 Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
Que mon ennemi soit comme le méchant, Et mon adversaire comme l’impie!
8 Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
Quelle espérance reste-t-il à l’impie, Quand Dieu coupe le fil de sa vie, Quand il lui retire son âme?
9 Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
Est-ce que Dieu écoute ses cris, Quand l’angoisse vient l’assaillir?
10 O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
Fait-il du Tout-Puissant ses délices? Adresse-t-il en tout temps ses prières à Dieu?
11 Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
Je vous enseignerai les voies de Dieu, Je ne vous cacherai pas les desseins du Tout-Puissant.
12 Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
Mais vous les connaissez, et vous êtes d’accord; Pourquoi donc vous laisser aller à de vaines pensées?
13 Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
Voici la part que Dieu réserve au méchant, L’héritage que le Tout-Puissant destine à l’impie.
14 Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
S’il a des fils en grand nombre, c’est pour le glaive, Et ses rejetons manquent de pain;
15 Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
Ceux qui échappent sont enterrés par la peste, Et leurs veuves ne les pleurent pas.
16 Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
S’il amasse l’argent comme la poussière, S’il entasse les vêtements comme la boue,
17 Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
C’est lui qui entasse, mais c’est le juste qui se revêt, C’est l’homme intègre qui a l’argent en partage.
18 Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
Sa maison est comme celle que bâtit la teigne, Comme la cabane que fait un gardien.
19 Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
Il se couche riche, et il meurt dépouillé; Il ouvre les yeux, et tout a disparu.
20 Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
Les terreurs le surprennent comme des eaux; Un tourbillon l’enlève au milieu de la nuit.
21 Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
Le vent d’orient l’emporte, et il s’en va; Il l’arrache violemment de sa demeure.
22 Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
Dieu lance sans pitié des traits contre lui, Et le méchant voudrait fuir pour les éviter.
23 Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
On bat des mains à sa chute, Et on le siffle à son départ.

< Əyyub 27 >