< Əyyub 24 >

1 Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
Wherefore from the Mighty One Times have not been hidden, And those knowing Him have not seen His days.
2 İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
The borders they reach, A drove they have taken violently away, Yea, they do evil.
3 Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
The ass of the fatherless they lead away, They take in pledge the ox of the widow,
4 Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
They turn aside the needy from the way, Together have hid the poor of the earth.
5 Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
Lo, wild asses in a wilderness, They have gone out about their work, Seeking early for prey, A mixture for himself — food for young ones.
6 Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
In a field his provender they reap, And the vineyard of the wicked they glean.
7 Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
The naked they cause to lodge Without clothing. And there is no covering in the cold.
8 Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
From the inundation of hills they are wet, And without a refuge — have embraced a rock.
9 Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
They take violently away From the breast the orphan, And on the poor they lay a pledge.
10 Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
Naked, they have gone without clothing, And hungry — have taken away a sheaf.
11 Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
Between their walls they make oil, Wine-presses they have trodden, and thirst.
12 Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
Because of enmity men do groan, And the soul of pierced ones doth cry, And God doth not give praise.
13 Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
They have been among rebellious ones of light, They have not discerned His ways, Nor abode in His paths.
14 Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
At the light doth the murderer rise, He doth slay the poor and needy, And in the night he is as a thief.
15 Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
And the eye of an adulterer Hath observed the twilight, Saying, 'No eye doth behold me.' And he putteth the face in secret.
16 Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
He hath dug in the darkness — houses; By day they shut themselves up, They have not known light.
17 Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
When together, morning [is] to them death shade, When he discerneth the terrors of death shade.
18 Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
Light he [is] on the face of the waters, Vilified is their portion in the earth, He turneth not the way of vineyards.
19 Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol h7585)
Drought — also heat — consume snow-waters, Sheol [those who] have sinned. (Sheol h7585)
20 Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
Forget him doth the womb, Sweeten [on] him doth the worm, No more is he remembered, And broken as a tree is wickedness.
21 Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
Treating evil the barren [who] beareth not, And [to] the widow he doth no good,
22 Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
And hath drawn the mighty by his power, He riseth, and none believeth in life.
23 Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
He giveth to him confidence, and he is supported, And his eyes [are] on their ways.
24 Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
High they were [for] a little, and they are not, And they have been brought low. As all [others] they are shut up, And as the head of an ear of corn cut off.
25 Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»
And if not now, who doth prove me a liar, And doth make of nothing my word?

< Əyyub 24 >