Əyyub 24
1 Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
“Why does the Almighty not reserve times for judgment? Why may those who know Him never see His days?
2 İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
Men move boundary stones; they pasture stolen flocks.
3 Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
They drive away the donkey of the fatherless and take the widow’s ox in pledge.
4 Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
They push the needy off the road and force all the poor of the land into hiding.
5 Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
Indeed, like wild donkeys in the desert, the poor go to work foraging for food; the wasteland is food for their children.
6 Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
They gather fodder in the fields and glean the vineyards of the wicked.
7 Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
Without clothing, they spend the night naked; they have no covering against the cold.
8 Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
Drenched by mountain rains, they huddle against the rocks for want of shelter.
9 Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
The fatherless infant is snatched from the breast; the nursing child of the poor is seized for a debt.
10 Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
Without clothing, they wander about naked. They carry the sheaves, but still go hungry.
11 Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
They crush olives within their walls; they tread the winepresses, but go thirsty.
12 Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
From the city, men groan, and the souls of the wounded cry out, yet God charges no one with wrongdoing.
13 Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
Then there are those who rebel against the light, not knowing its ways or staying on its paths.
14 Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
When daylight is gone, the murderer rises to kill the poor and needy; in the night he is like a thief.
15 Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
The eye of the adulterer watches for twilight. Thinking, ‘No eye will see me,’ he covers his face.
16 Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
In the dark they dig through houses; by day they shut themselves in, never to experience the light.
17 Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
For to them, deep darkness is their morning; surely they are friends with the terrors of darkness!
18 Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
They are but foam on the surface of the water; their portion of the land is cursed, so that no one turns toward their vineyards.
19 Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol h7585)
As drought and heat consume the melting snow, so Sheol steals those who have sinned. (Sheol h7585)
20 Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
The womb forgets them; the worm feeds on them; they are remembered no more. So injustice is like a broken tree.
21 Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
They prey on the barren and childless, and show no kindness to the widow.
22 Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
Yet by His power, God drags away the mighty; though rising up, they have no assurance of life.
23 Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
He gives them a sense of security, but His eyes are on their ways.
24 Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
They are exalted for a moment, then they are gone; they are brought low and gathered up like all others; they are cut off like heads of grain.
25 Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»
If this is not so, then who can prove me a liar and reduce my words to nothing?”
