< Əyyub 23 >
1 Əyyub belə cavab verdi:
Respondens autem Iob, ait:
2 «Bu gün də acı-acı şikayət edəcəyəm, Naləmə baxmayaraq üstümdə Allahın əli ağırdır.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagae meae aggravata est super gemitum meum.
3 Kaş biləydim Onu harada tapmaq olar, Məskəninə çatmaq olar.
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 O zaman davamı Onun hüzurunda dilə gətirərdim, Dəlillərimi dalbadal düzərdim.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
5 Mənə verəcəyi cavabı öyrənərdim, Dediyini dərk edərdim.
Ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Əzəməti, qüdrəti ilə əleyhimə çıxardımı? Xeyr, yəqin sözümə qulaq asardı.
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suae mole me premat.
7 Hüzurunda bir haqlı insan mübahisə etsəydi, Mən hakimimin yanında haqq qazanardım.
Proponat aequitatem contra me, et perveniet ad victoriam iudicium meum.
8 Şərqə getsəm, Allah orada deyil, Qərbə getsəm, Onu tapa bilmirəm.
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 O, şimalda işləsə, gözüm seçməz, Cənuba dönsə, Onu görə bilmərəm.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Amma tutduğum yolu O tanıyır, Məni sınayan zaman qızıl kimi çıxaram.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 Hər addımını yaxından izlədim, Azmadan yoluna bağlı qaldım.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 Ağzından çıxan əmrlərdən ayrılmadım, Gündəlik çörəkdən çox ağzından çıxan sözləri qiymətləndirdim.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 O təkbaşına dayanıb, kim Onu döndərə bilər? Könlü nə istəsə, onu edər.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Mənimlə bağlı qərarını yerinə yetirəcək, Belə fikirləri çoxdur.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei.
15 Ona görə hüzurunda dəhşətə gəlirəm, Bunları düşünəndə Ondan vahimələnirəm.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore solicitor.
16 Allah qəlbimin cəsarətini qırdı, Külli-İxtiyar məni qorxuya saldı.
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Sifətimi qatı qaranlıq bürüsə belə, Məni zülmət susdura bilməz.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.