Əyyub 23
1 Əyyub belə cavab verdi:
Then answered Job, and said,
2 «Bu gün də acı-acı şikayət edəcəyəm, Naləmə baxmayaraq üstümdə Allahın əli ağırdır.
Even now is my complaint bitter: my suffering is heavier than my groans.
3 Kaş biləydim Onu harada tapmaq olar, Məskəninə çatmaq olar.
Oh who would grant that I knew where I might find him! that I might attain to his Judgment throne!
4 O zaman davamı Onun hüzurunda dilə gətirərdim, Dəlillərimi dalbadal düzərdim.
I would put in order before him my cause, and my mouth would I fill with arguments.
5 Mənə verəcəyi cavabı öyrənərdim, Dediyini dərk edərdim.
I should know the words which he might answer me, and understand what he might say unto me.
6 Əzəməti, qüdrəti ilə əleyhimə çıxardımı? Xeyr, yəqin sözümə qulaq asardı.
Would he with his power contend against me? he would truly not lay such doings to my charge.
7 Hüzurunda bir haqlı insan mübahisə etsəydi, Mən hakimimin yanında haqq qazanardım.
There would an upright one argue with him; and I should be allowed to escape for ever by my judge.
8 Şərqə getsəm, Allah orada deyil, Qərbə getsəm, Onu tapa bilmirəm.
But, lo, I go eastward—and he is not there; and to the west— and I cannot perceive him;
9 O, şimalda işləsə, gözüm seçməz, Cənuba dönsə, Onu görə bilmərəm.
When he doth great things at the north, I behold him not; he hideth himself in the south—and I see him not.
10 Amma tutduğum yolu O tanıyır, Məni sınayan zaman qızıl kimi çıxaram.
But he knoweth the way that I take: were he to probe me, I should come forth as gold.
11 Hər addımını yaxından izlədim, Azmadan yoluna bağlı qaldım.
On his steps my foot hath held fast: his way have I kept, and swerved not.
12 Ağzından çıxan əmrlərdən ayrılmadım, Gündəlik çörəkdən çox ağzından çıxan sözləri qiymətləndirdim.
From the commandment of his lips have I also not moved away: as a fixed statute for me have I treasured up the sayings of his mouth.
13 O təkbaşına dayanıb, kim Onu döndərə bilər? Könlü nə istəsə, onu edər.
But he is unchangeably one, and who can turn him? And what his will desireth, even that he doth.
14 Mənimlə bağlı qərarını yerinə yetirəcək, Belə fikirləri çoxdur.
For he will bring to completion what hath been destined for me: and like these hath he many other things with him.
15 Ona görə hüzurunda dəhşətə gəlirəm, Bunları düşünəndə Ondan vahimələnirəm.
Therefore am I terrified at his presence: I will reflect, and be in dread of him.
16 Allah qəlbimin cəsarətini qırdı, Külli-İxtiyar məni qorxuya saldı.
Still God hath made timid my heart, and the Almighty hath terrified me;
17 Sifətimi qatı qaranlıq bürüsə belə, Məni zülmət susdura bilməz.
Because I was not destroyed before this darkness, and because he hath not hidden from my face [this] gloom.
