Əyyub 23
1 Əyyub belə cavab verdi:
Job progovori i reče:
2 «Bu gün də acı-acı şikayət edəcəyəm, Naləmə baxmayaraq üstümdə Allahın əli ağırdır.
“Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
3 Kaş biləydim Onu harada tapmaq olar, Məskəninə çatmaq olar.
o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
4 O zaman davamı Onun hüzurunda dilə gətirərdim, Dəlillərimi dalbadal düzərdim.
pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
5 Mənə verəcəyi cavabı öyrənərdim, Dediyini dərk edərdim.
Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
6 Əzəməti, qüdrəti ilə əleyhimə çıxardımı? Xeyr, yəqin sözümə qulaq asardı.
Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
7 Hüzurunda bir haqlı insan mübahisə etsəydi, Mən hakimimin yanında haqq qazanardım.
U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
8 Şərqə getsəm, Allah orada deyil, Qərbə getsəm, Onu tapa bilmirəm.
Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
9 O, şimalda işləsə, gözüm seçməz, Cənuba dönsə, Onu görə bilmərəm.
Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
10 Amma tutduğum yolu O tanıyır, Məni sınayan zaman qızıl kimi çıxaram.
Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
11 Hər addımını yaxından izlədim, Azmadan yoluna bağlı qaldım.
Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
12 Ağzından çıxan əmrlərdən ayrılmadım, Gündəlik çörəkdən çox ağzından çıxan sözləri qiymətləndirdim.
slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
13 O təkbaşına dayanıb, kim Onu döndərə bilər? Könlü nə istəsə, onu edər.
Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
14 Mənimlə bağlı qərarını yerinə yetirəcək, Belə fikirləri çoxdur.
Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
15 Ona görə hüzurunda dəhşətə gəlirəm, Bunları düşünəndə Ondan vahimələnirəm.
Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
16 Allah qəlbimin cəsarətini qırdı, Külli-İxtiyar məni qorxuya saldı.
U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
17 Sifətimi qatı qaranlıq bürüsə belə, Məni zülmət susdura bilməz.
premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.
