Əyyub 21
1 Əyyub belə cavab verdi:
Job prit la parole et dit:
2 «Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
Écoutez, écoutez mes paroles, Donnez-moi seulement cette consolation.
3 Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
Laissez-moi parler, je vous prie; Et, quand j’aurai parlé, tu pourras te moquer.
4 Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
Est-ce contre un homme que se dirige ma plainte? Et pourquoi mon âme ne serait-elle pas impatiente?
5 Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
Regardez-moi, soyez étonnés, Et mettez la main sur la bouche.
6 Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
Quand j’y pense, cela m’épouvante, Et un tremblement saisit mon corps.
7 Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
Pourquoi les méchants vivent-ils? Pourquoi les voit-on vieillir et accroître leur force?
8 Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
Leur postérité s’affermit avec eux et en leur présence, Leurs rejetons prospèrent sous leurs yeux.
9 Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
Dans leurs maisons règne la paix, sans mélange de crainte; La verge de Dieu ne vient pas les frapper.
10 Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
Leurs taureaux sont vigoureux et féconds, Leurs génisses conçoivent et n’avortent point.
11 Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
Ils laissent courir leurs enfants comme des brebis, Et les enfants prennent leurs ébats.
12 Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, Ils se réjouissent au son du chalumeau.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, Et ils descendent en un instant au séjour des morts. (Sheol h7585)
14 Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
Ils disaient pourtant à Dieu: Retire-toi de nous; Nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerons-nous à lui adresser nos prières?
16 Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
Quoi donc! Ne sont-ils pas en possession du bonheur? Loin de moi le conseil des méchants!
17 Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
Mais arrive-t-il souvent que leur lampe s’éteigne, Que la misère fonde sur eux, Que Dieu leur distribue leur part dans sa colère,
18 Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
Qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, Comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
Est-ce pour les fils que Dieu réserve le châtiment du père? Mais c’est lui que Dieu devrait punir, pour qu’il le sente;
20 Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
C’est lui qui devrait contempler sa propre ruine, C’est lui qui devrait boire la colère du Tout-Puissant.
21 Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
Car, que lui importe sa maison après lui, Quand le nombre de ses mois est achevé?
22 Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
Est-ce à Dieu qu’on donnera de la science, A lui qui gouverne les esprits célestes?
23 Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
L’un meurt au sein du bien-être, De la paix et du bonheur,
24 Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
Les flancs chargés de graisse Et la mœlle des os remplie de sève;
25 O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
L’autre meurt, l’amertume dans l’âme, Sans avoir joui d’aucun bien.
26 İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
Et tous deux se couchent dans la poussière, Tous deux deviennent la pâture des vers.
27 Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
Je sais bien quelles sont vos pensées, Quels jugements iniques vous portez sur moi.
28 Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
Vous dites: Où est la maison de l’homme puissant? Où est la tente qu’habitaient les impies?
29 Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
Mais quoi! N’avez-vous point interrogé les voyageurs, Et voulez-vous méconnaître ce qu’ils prouvent?
30 Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
Au jour du malheur, le méchant est épargné; Au jour de la colère, il échappe.
31 Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
Qui lui reproche en face sa conduite? Qui lui rend ce qu’il a fait?
32 Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
Il est porté dans un sépulcre, Et il veille encore sur sa tombe.
33 Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
Les mottes de la vallée lui sont légères; Et tous après lui suivront la même voie, Comme une multitude l’a déjà suivie.
34 Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
Pourquoi donc m’offrir de vaines consolations? Ce qui reste de vos réponses n’est que perfidie.
