Əyyub 21
1 Əyyub belə cavab verdi:
Job antwoordde, en sprak:
2 «Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
3 Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
4 Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
5 Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
6 Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
7 Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
"Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
8 Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
9 Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
10 Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
11 Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
12 Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Ze slijten hun dagen in weelde, En dalen in vrede ten grave. (Sheol h7585)
14 Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
15 Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
16 Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
17 Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
18 Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
19 Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
20 Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
21 Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
22 Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
23 Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
24 Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
25 O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
26 İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
27 Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
28 Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
29 Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
30 Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
"De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
31 Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
32 Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
33 Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
34 Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
