Əyyub 20
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
2 «Düşüncələrimə görə cavab verməyə məcburam, Çünki daxilən narahatam.
«Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
3 Məni utandıran bir giley eşidirəm, Ruhum dərrakəsi ilə məni cavab verməyə sövq edir.
Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
4 Bilirsən ki, əzəldən bəri, İnsanın dünyaya gəlişindən bəri
Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
5 Pislərin qələbə çalması qısa çəkər, Allahsızın sevinci bir an sürər.
ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
6 Boyu göylərə çatsa da, Başı buludlara dəysə də,
Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
7 Öz nəcisi kimi əbədilik yox ediləcək, Onu görənlər “O haradadır?” deyəcək.
han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
8 Yuxu kimi uçacaq, bir daha tapılmayacaq, Bəli, gecə röyası kimi yox olacaq.
Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
9 Onu görən gözlər bir daha görməyəcək, Yaşadığı yerdə görünməyəcək.
Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
10 Övladları fəqirlərdən mərhəmət diləyəcək, Sərvətləri əllərindən gedəcək.
Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
11 İnsanın sümükləri gənclik alovu ilə dolar, Amma insanla birlikdə torpaq altında yatacaq.
Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
12 Pislik ağzına şirin gəlsə də, Dilinin altında gizlənsə də,
Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
13 İnsan pisliyi tutub buraxmasa da, Damağının altında saxlasa da,
sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
14 Yediyi yemək mədəsində qıcqıracaq, Daxilində ilan zəhərinə dönəcək.
so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
15 Yediyi sərvətləri qusacaq, Qarnındakıları Allah bayıra çıxaracaq.
Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
16 Başqa yerdə əfi ilan zəhərini əməcək, Gürzənin dişindən öləcək.
Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
17 Axar suların, bal və qaymaq axan dərələrin Səfasını görməyəcək.
Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
18 Zəhmətlə qazandığını yeməyib geri qaytaracaq, Ticarətdən qazandığı sərvətdən ləzzət almayacaq.
Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
19 Çünki fəqirləri əzib üzüqoylu qoymuşdu, Özü tikmədiyi evi zorla almışdı.
Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
20 Könlü rahatlıq nədir bilməz, Zövq aldığı şeylər onu xilas etməz.
Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
21 Yeməyindən artıq qalmayacaq, Ona görə firavanlığı uzun sürməyəcək.
Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
22 Bolluq içində əzaba düşəcək, Fəlakət ona qarşı əl qaldıracaq.
I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
23 Qarnını dolduranda Allah şiddətli qəzəbini onun üzərinə göndərəcək, Onun üstünə tökəcək.
Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
24 Dəmir silahdan qaça bilsə də, Tunc ox onu dəlib-deşəcək,
Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
25 Ox onu dəlib-keçəcək, Onun kürəyindən çıxacaq, Parlaq ucu ödünü dağıdıb tökəcək. Üstünə dəhşət gələcək.
ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
26 Xəzinələrinin aqibəti qaranlıq olacaq, Üfürülməmiş od onu yeyib-qurtaracaq, Çadırında qalanları da yandırıb-yaxacaq.
Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
27 Göylər şər işlərinin üstünü açacaq, Dünya onun əleyhinə qalxacaq.
Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
28 Allahın qəzəb günündə Azğın sellər sərvətini aparacaq.
Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
29 Pis insan Allahdan belə pay alacaq, Allahın ona verdiyi irs budur».
Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
