Əyyub 19

1 Əyyub belə cavab verdi:

Entonces Job respondió:

2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,

¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?

3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.

Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?

4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.

Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.

5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.

Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,

6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.

sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.

7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.

Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.

8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.

Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.

9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.

Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.

10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.

Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.

11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.

Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.

12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.

Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.

13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.

Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.

14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.

Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.

15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.

Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.

16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.

Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.

17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.

Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.

18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.

Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.

19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.

Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.

20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.

Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.

21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!

Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.

22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?

¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?

23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,

¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!

24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.

¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!

25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.

Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,

26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.

Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,

27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!

a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.

28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,

Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?

29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».

¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.