Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
