< Əyyub 19 >
1 Əyyub belə cavab verdi:
Allora Giobbe rispose e disse:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
“Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Ecco, io grido: “Violenza!” e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia”.