Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
Darauf erwidert Job und spricht:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
"Wie lange peinigt ihr mich noch, zermartert mich mit euren Worten?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Wohl dutzendmal versuchtet ihr, mir eine Niederlage zu bereiten. Ihr schämt euch nicht, zum Angriff gegen mich zu schreiten.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
Ist's wahr, daß wirklich ich geirrt und daß im Irrtum ich verharre?
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
Wollt ihr gar groß tun gegen mich, so müßt ihr meine Schande mir beweisen.
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
So seht doch ein, daß Gott mir Hindernisse legt! Er hat mich in sein Netz verstrickt.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Ich schreie: 'Ha, Gewalttat'; niemand hört's. Ich rufe, und mein Recht bleibt aus.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
Er hat mir meinen Weg verbaut, und meinen Pfad in Finsternis gehüllt.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
Der Ehre hat er mich beraubt, die Krone mir vom Haupt gerissen,
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
zerschmettert mich, daß ich zerfahren und reißt, wie einen Baum, so mir das Hoffen aus.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
Sein Zorn ist wider mich entbrannt; er achtet mich als seinen Feind.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
All seine Scharen rücken an, erbauen einen Damm gerade auf mich zu und lagern rings sich um mein Zelt.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
Mich lassen meine Brüder; Vertraute gehen von mir.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
Nachbarn und Freunde bleiben aus, und meines Hauses Schützlinge vergessen mich.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Die Mägde achten mich für einen Fremden; ein Unbekannter bin ich ihnen.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
Der Knecht hört nicht, wenn ich ihn rufe; ich muß ihn buchstäblich aufsuchen.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
Und für mein Weib ist meine Zuneigung ein Ekel und meine Zärtlichkeiten meinen eigenen Kindern.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Sogar die Buben, sie verachten mich; sie spotten meiner, wenn ich mich erhebe.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Die Mindesten aus meinem Kreis verabscheun mich; es wenden, die ich gerngehabt, sich gegen mich.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
An meiner Haut, an meinem Fleisch klebt mein Gebein; mit meinen Narben bin ich einzig da.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Erbarmet euch! Erbarmet euch, ihr meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Warum verfolgt ihr mich wie Gott? Habt ihr an mir noch nicht genug?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
Ach, möchten meine Worte aufgezeichnet und in ein Buch geschrieben werden,
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
auf Blei mit Eisenstift, auf ewig in den Fels gehauen!
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
Ich weiß bestimmt, für mich lebt ein Verteidiger, und schließlich tritt er doch auf Erden auf.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
Dann ändert sich mein Körper hier; ich schaue Gott in meinem Leibe.
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Den ich für mich ersehne, den sehe ich allein und niemand sonst; mag auch das Herz mir in der Brust hinschwinden.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
Ihr sprechet ja: 'Womit nur wollen gegen ihn wir vorgehen, da doch der Hauptgrund jetzt bei ihm gefunden ist?'
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Nur hütet euch vor der Verleumdung! Verleumdung ist ja Gift und Sünde, daß ihr erfahrt, was richten heißt."
