< Əyyub 19 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
Then Job answered,
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
“How long will you torment me, and crush me with words?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
You have reproached me ten times. You aren’t ashamed that you attack me.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
If it is true that I have erred, my error remains with myself.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach,
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
“Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
He has walled up my way so that I can’t pass, and has set darkness in my paths.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
He has broken me down on every side, and I am gone. He has plucked my hope up like a tree.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
His troops come on together, build a siege ramp against me, and encamp around my tent.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
“He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Those who dwell in my house and my maids consider me a stranger. I am an alien in their sight.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
“Have pity on me. Have pity on me, you my friends, for the hand of God has touched me.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
“Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
After my skin is destroyed, then I will see God in my flesh,
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
whom I, even I, will see on my side. My eyes will see, and not as a stranger. “My heart is consumed within me.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
If you say, ‘How we will persecute him!’ because the root of the matter is found in me,
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.”

< Əyyub 19 >