Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
Then Job answered, and said:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
How long do you afflict my soul, and break me in pieces with words?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Behold, these ten times you confound me, and are not ashamed to oppress me.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
For if I have been ignorant, my ignorance shall be with me.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
But you have set yourselves up against me, and reprove me with my reproaches.
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
At least now understand, that God hath not afflicted me with an equal judgment, and compassed me with his scourges.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Behold I cry suffering violence, and no one will hear: I shall cry aloud, and there is none to judge.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
He hath hedged in my path round about, and I cannot pass, and in my way he hath set darkness.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
He hath stripped me of my glory, and hath taken the crown from my head.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
He hath destroyed me on every side, and I am lost, and he hath taken away my hope, as from a tree that is plucked up.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
His wrath is kindled against me, and he hath counted me as his enemy.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
His troops have come together, and have made themselves a way by me, and have besieged my tabernacle round about.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
He hath put my brethren far from me, and my acquaintance like strangers have departed from me.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
My kinsmen have forsaken me, and they that knew me, have forgotten me.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
They that dwelt in my house, and my maidservants have counted me a stranger, and I have been like an alien in their eyes.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
I called my servant, and he gave me no answer, I entreated him with my own mouth.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
My wife hath abhorred my breath, and I entreated the children of my womb.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Even fools despise me; and when I gone from them, they spoke against me.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
They that were sometime my counsellors, have abhorred me: and he whom I love most is turned against me.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
The flesh being consumed. My bone hath cleaved to my skin, and nothing but lips are left about my teeth.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Have pity on me, have pity on me, at least you my friends, because the hand of the Lord hath touched me.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Why do you persecute me as God, and glut yourselves with my flesh?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
Who will grant me that my words may be written? Who will grant me that they may be marked down in a book?
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
With an iron pen and in a plate of lead, or else be graven with an instrument in flint stone.
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
For I know that my Redeemer liveth, and in the last day I shall rise out of the earth.
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
And I shall be clothed again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Whom I myself shall see, and my eyes shall behold, and not another: this my hope is laid up in my bosom.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
Why then do you say now: Let us persecute him, and let us find occasion of word against him?
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Flee then from the face of the sword, for the sword is the revenger of iniquities: and know ye that there is judgment.
