Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
Job antwoordde, en sprak:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!
