< Əyyub 18 >
1 Şuahlı Bildad belə cavab verdi:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 «Bu sözlər nə vaxt qurtaracaq? Əgər dərrakəli olsanız, danışarıq.
Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
3 Niyə heyvana bənzəyək? Gözlərinizə axmaq kimi görünək?
Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
4 Özünü hirsindən didib-dağıdırsan. Sənə görə bu aləmdən vaz keçəkmi? Yoxsa sal qayalar yerindən çıxsın?
Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
5 Bəli, şər insanın işığı sönəcək, Odu-alovu parlamayacaq.
Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
6 Çadırında nur qaranlığa dönəcək, Yanındakı çıraq sönəcək.
Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
7 Addımları gücdən düşəcək, Öz işlətdiyi fənddən yıxılacaq.
Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
8 Ayaqları onu tələyə aparacaq, Öz ayağı ilə tora düşəcək.
Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
9 Kəmənd topuğundan tutacaq, Tələ açılıb onu qapacaq.
Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
10 Torpaq üstə onun üçün gizli kəmənd səriləcək, Yolu üstə onu tələ gözləyəcək.
Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
11 Dəhşət onu hər tərəfdən bürüyəcək, Hər addımda onu təqib edəcək.
Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
12 Aclıq taqətini yeyib-qurtaracaq, Yanında fəlakət hazır dayanacaq.
Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
13 Dərisini azar yeyəcək, Ölümün ilk övladı əzalarını yeyib işini bitirəcək.
Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
14 Əmin-amanlıq çadırından atılacaq, Dəhşətlər padşahının yanına aparılacaq.
Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
15 Çadırında ona aid heç nə olmayacaq, Yurduna kükürd yağacaq.
Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
16 Aşağıda rişələri quruyacaq, Yuxarıda budaqları solacaq.
Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
17 Onun adı yer üzündə unudulacaq, Məhəllə-küçələrdə adı yaddan çıxacaq.
Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
18 İşıqdan zülmətə aparılacaq, Dünyadan qovulacaq.
Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
19 Nə övladı, nə nəvəsi xalqı arasında olmayacaq, Məskənində bir kimsəsi qalmayacaq.
Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
20 Qərbdəkilər halına heyrətlənəcək, Şərqdəkilər onu görüb dəhşətə gələcək.
Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
21 Bəli, pislərin həyatının aqibəti budur, Allahı tanımayanların məskəni budur».
Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!